Başlıktan da anlaşıldığı gibi benim için bu hafta çok zor geçti.
Doktorumun istediği üzerine, gebeliğin 24 - 28. haftalarında tüm gebelerin yaptırması gerektiği gibi, diyabet açısından taramaya tabi tutulmam gerekti. Bende sağlığımdan gayet emin, kasıla kasıla "nasılsa bende diyabet çıkmaz" havasında Ege Üniversitesinin yolunu tuttum.
İlk önce benden istenilen 50 gram glikozu ( Eczaneden alınıyor), 2 adet limonu, 1 litre suyu, 1 plastik bardağı kaptığım gibi biyokimya kan alma bölümüne gittim. Canım hemşire aldıklarımı (Limon+su+glikoz) bir güzel karıştırıp limonata kıvamına getirdikten sonra 10 dk içinde içmemi söyledi. "Ohh, buz gibi limonata" deyip bir güzel indirdim mideye. Sonra 1 saat hiçbir şey yeyip içmeden, ayakta dolaşmadan saatin dolması gerektiğini belirtti. Velhasıl 1 saat sonunda kanım alındı. Sonucu 2,5 saat sonra alabileceğimi söylediler.
Testi yaptırmış olmanın rahatlığı içinde 2,5 saati Forum Bornova'da geçirmeye karar verdim. Aklımda indirime girmiş mağazalardan bir kaç parça kapabilir miyim düşüncesiyle o mağaza senin, bu mağaza benim -gezip dolaşarak 2,5 saati tamamladım. Hiçbir şey bulamadım tabi (koca göbekli olunca bulmak da giderek zorlaşıyor). Vakit dolunca yine kendimden emin şekilde test sonucumu almaya gittim. Son olarak sonucu veren beyefendinin "sende şeker çıkmış, sıkı bir diyete girmen lazım" sözlerinin yanında "hihohoho..." diyerek sırıtmasıyla kendimden geçtiğimi hatırlıyorum. Nasıl bir sonuç vermedir, nasıl bir şuursuz davranıştır be adam! Yüreğime iniyordu. O dakikadan sonra yürüyor muyum? yoksa biri beni iterek-mi yürütüyor inanın ki hatırlamıyorum bile...Şaşkınlığımı ve korkuyu atlattıktan sonra ilk işim telefona sarılıp eşimi aramak oldu. Ona durumu anlattıktan sonra "Yok canım hemen panikleme. Doktorla bir konuşalım sonra duruma bakarız" diyerek beni rahatlatmaya çalıştı. Bu arada eşim çok soğukkanlı biridir, paniklediğini görmeniz pek olası değildir. Bu durum bazen beni çıldırtsa da bu sefer iyi bir meziyet olduğunu kat'iyen anlamış oldum.
Doktora gidene kadar artık siz düşünün benim halimi. Akşam İnternet'te konuyla ilgili ne kadar site varsa araştırmaya, durumu anlamaya ve öğrenmeye çalıştım. Öğrendiklerimden yola çıkarak doktora sormak üzere bir ton soru hazırladım.
Nihayet doktor randevumuzun günü geldi. Görüşme saati gelip, ismim çağrıldığında kalbimin sesini dışarıdan herkesin duyabilmesi mümkündü desem yeridir. Sonucu gösterdiğimde doktorum gayet sakin bir şekilde, "evet kandaki glikoz seviyesi olması gerektiğinden biraz yüksek çıkmış ama bu gerçek bir veri olmayabilir. Bazen bu test yanlış çıkabiliyor. Bu nedenle 100 gramlık glikoz testi sonucunda diyabet olup olmadığına karar verebiliriz" dedi. Benim ardı arkası gelmeyen sorularıma da üslubunu bozmayacak şekilde kızıp "sebi yapma daha diyabet değilsin ne bu panik" şeklinde uyararak yeni bir teste gönderdi.
Ertesi gün, aç karnına yapılan 3 saatlik OGTT, yani 100 gramlık glikoz testini yaptırmak üzere yine hastane yollarındaydım. Bu sefer kendime paniklemeyi yasaklamıştım. Ne olursa olsun iyi şeyler düşünecektim ki başıma iyi şeyler gelsin. Yine 100 gramlık Glikozu aynı şekilde 10 dk içinde içtim (ama bu sefer limonsuzdu). 1 saat sonra 1.saat kan örneğimi verdim, aradan 1 saat geçti 2.saat kanımı verdim ve nihayet 3.saat kan örneğimi de verip bu işkenceden kurtuldum. Zamanın dolmasını beklemenin ne derece sıkıcı ve sıkıntılı olduğunu ifade etmeme gerek yok sanırım (Bu arada Allah kimseyi hastane köşelerine düşürmesin..AMİN!) Öğleden sonra test sonucumu alabilecektim. Yine sükunetimi muhafaza ederek ve sonucun iyi çıkacağını düşünerek saatin dolmasını bekledim.
3 saatlik ogtt değerleri ( Kan değerleri ) şu şekilde olmalıymış
1.saat............................. 165 mg
2.saat..............................145 mg
3.saat..............................125 mg
Bu değerlerin üzerindeki bulgular gestasyonel diyabet (Gebelikte ortaya çıkan diyabet) olduğunu gösterirmiş.
Gelelim benim değerlerime
1.saat............................. 130 mg
2.saat.............................. 98 mg
3.saat............................... 72 mg
Yani sonuç şunu gösteriyor ki ben diyabet değilmişim. İlk test her zaman doğru çıkmaya-biliyormuş. Esas olan 100 gramlık ikinci testmiş. Yuppi! Sevincimi ve mutluluğumu kelimelerle anlatmam inanın mümkün değil. Sanki üzerimden bir ton yük kalktı.
Mutlu sona yaklaşırken bu aşamalardan geçeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi. Kendime çıkarttım derslere gelirsek ;
Ders 1: Hastalık da sağlık da insanlar için. Hiçbir problemin olmadığına bu kadar çok inanıp güvenmeyecekmişiz
Ders 2: Az tüketmek nefsimizi zorluyor ama fazlası sağlığımızı bozuyor. Gereksiz kalorili, şekerli gıdalardan uzak duraracakmışız.
Ders 3: Sağlıklı olmanın kıymetini bilip vücudumuzu hor kullanmayacakmışız.
bloğunu yeni keşfettim çok güzelmiş bloğuma beklerim:)
YanıtlaSilfashionliciousgirl.blogspot.com
Teşekkürler Fashionlicious, beğenmene sevindim ;)
YanıtlaSilSebicim canım benim çok geçmiş olsun.çok şükür şeker çıkmamış.neler yaşamışsın ya.neyse artık daha dikkat edersin.bebişine ve kendine iyi bak olur mu?çokk çokk öptüm.
YanıtlaSilTeşekkürler özlemcim, evet biraz korktum ama çok şükür ki herşey iyi şimdilik. Bende seni öptüm canımcım ;)
YanıtlaSil