ilk hayalim...

Bisiklet üstünde büyüyen çocuktum.

Babamın bize aldığı ilk özel hediyelerden biriydi.

Bisiklete dair hemen hemen herkesin güzel anıları vardır, bazende başarısızlıkları...o iki teker üstünde dengede durabilmek belki de ilk başarılarımızdan değil miydi? ve tabiki öğrenmeye çabalarken ilk ciddi kazalarımız,

ilk oyun başarısızlığımız değil midir bisikletten düşmeler! kollarda çizikler, direseklerde ve bacaklarda kocaman yaralar...

Olsun ne güzel anılardı benim için... Hala tebessümle anabiliyorsam bu günleri benim çocuğumda yaşayabilmeli bu heyacanı diye düşünüyorum.

Bisiklete her bindiğimde kendimi kuşlar kadar özgür hissederdim. Rüzgar da uçuşan saçlarımla kendimi daha güzel ve özel bulurdum. Bisiklete binme becerimle havamdan, cakamdan kimseler yanıma yaklaşamazdı.

Bildiğim bişey var ki; bisiklet çocuklar için hep özel bir hediyedir!

Özellikle erkek çocukları için alınan ilk özel hediye değil midir ?

Bende bu özel hediyeyi bir gün sevgili oğluma almayı umut ediyorum. İnşallah o da bizim gibi özgürce, rüzgarda uçarcasına binebileceği, beton yığınlarının olmadığı  hayallerimde olduğu gibi bir yerde bu güzelliği yaşayabilir. 

Dün oğlum tam 3aylık oldu.

Bilmem ki, gerçekleşir mi dersiniz?