Kırmızı Kutu...

Herkese merhaba,

Zaman su gibi akıp geçiyor. Oğlum gün geçtikçe biraz daha büyüyor. Gündüz uykuları da giderek azalmaya başladı. Zamanımın çoğunu da minik adamla geçirir oldum. Eskisi gibi blogumu da güncelleyemiyorum, hobilerimi de yapmaya pek vaktim olmuyor. Bu yazı biraz şikayet satırları ile başlar gibi oldu ama oğluyla vakit geçirmekten kim sıkılabilir ki, ben bundan mutluluk duymayayım. Sizleri de eskisi gibi takip edemiyorum lütfen kırılmayın olur mu? Mesela bu yazının ana konusunun oğlumun bugün 6 aylık oluşuyla ilgili olmasını planlarken uyuyan minikin mık mık sesini duyunca vazgeçtim. Bu yazıyı şimdilik erteliyorum.

Neyse gelelim hobiciliğe ;)

Uzun zamandır yapılmayı bekleyen kutuyı nihayet haftasonu boyayabildim. Biliyorsunuz birçok arkadaşım gibi bu teknikleri ve daha fazlasını sevgili Ece Aymer'den öğrendim. Kendisini ve yaptıklarını hayranlıkla izliyorum. En kısa zamanda yolum Ankara'ya düşerse inşallah ziyaretine gitmeyi diliyorum. Bilgisini ve tecrübelerini bizlerle paylaştığı için kendisine buradan teşekkür ederim.

Acemice bir çalışma olsa da ben kırmızı kutumu sevdim. Sizce nasıl olmuş? Dayanamayıp hemen sizinle paylaşmak için verniklemedim onu da belirteyim.

En kısa zamanda tekrar görüşmeyi ümit ediyorum. Hepinize kucak dolusu sevgiler...