Doktor Krizi

Miniğim, sen içimde büyürken benim de "bundan sonra neler olacak acaba" diyen bir sürü soru kafamda büyümeye başladı. Ben de en önem verdiğim konuda ilk adımı attım, seni ve kendimi emanet edebileceğim güvenilir bir doktor ve hastane arayışına girdim. İnternet'te o site senin bu site benim gez dolaş derken kafam iyice karıştı. Akşamları baban eve geldiğinde beni her geçen gün biraz daha endişeli ve kararsızlıktan bunalmış olarak bulmaya başladı. Artık buna bir son vermeli ve sakinleşmeliyim. Eninde sonunda ikimiz için güzel bir yer bulacaktım. Derken sancılı araştırmaların nihayetinde (1000 tane forum gezdim desem abartmış olmam ) karar verebildim ve muayene için gün aldım. İlk görüşmenin heyecanından olsa gerek, biraz gergindim. Bekleme salonunda aklımda yine onlarca tilki kovalıyorken adımız anons edildi. Baban bana tilkileri-mi zorla kapıda bıraktırdı ve içeri girdik. Bizi içeri buyur eden ciddi yüz ifadeli, işinin gerçekten ehli, az gülen, net konuşan ama gayet açık ve samimi olan ve görüntüsüne tezat oluşturacak derecede sevimli doktorumuzla tanıştık. İlk görüşmemiz olmasına rağmen kısa zamanda kendisine ve hastasına olan özenine güven duydum. Aynı şekilde baban da bana bakıp gülümseyerek göz kırptı. Anladım ki doğru yerdeyiz, ehil ellerdeyiz. Görüşmenin ardından sıra seni ziyarete geldi. Bugün 2 Mart 2010! Baban ve ben seni tekrar gördük. Sanki bize el sallıyor gibiydin miniğim. Tekrar aramıza hoş geldin :))

Hamilelik Günlüğü {2.Ay }

25 Şubat 2010- Perşembe Bana ve babana sürpriz yapıp heyoo ben varım dediğin ilk gün!

Hamileliğimin 2. ayında senin varlığından haberdar oldum canım bebeğim. Senin gelişin bize sürpriz oldu. Hiç ummadığımız bir anda doktor "2 aylık hamilesiniz. Bakın bu da bebeğin kalp sesi" diye hızlı hızlı atan minik kalbini dinletti. O an baban ve ben yüzümüzde yayılan şaşkın bir tebessümle ekranda kıpırdayan minnacık noktaya bakakaldık. Heyecandan babanın elini sımsıkı tuttuğumu net bir şekilde hatırlıyorum. Şaşkınlığı atlatamadan doktordan çıkıp fasulye tanesini andırır karaltılı USG görüntüsü ve bir ton test isteğiyle evimizin yolunu tuttuk.

Sonuç; şaşkınlık ve mutluluk.. Yoksa gelmemi istemiyor muydunuz diye bir şey düşünüyorsan yanılıyorsun yavrum. Bekledimizden de çok isteniyormuşsun meğer!

Başlangıç

Bugün yeni bir başlangıç benim için.. Bu sabahtan itibaren kendimi internet başında blog yaparken buldum. Daha öğreneceğim bir ton şey varken sabırsız bir şekilde hemen her şey olsun bitsin istiyorum. Şimdiden aklımda bir sürü fikirler uçuşup duruyor. Sanırım bu da işin acemilik kısmı: ) Umarım içime sinen bir şeyler ortaya çıkar ve sizlerde beğenirsiniz.. Bunu hep birlikte yaşayıp göreceğiz..